20.12

Nie wierzyłam że potrafię czuć tak bardzo 

wroclove.

może w ogarnianiu wszystkiego i wszystkich dookoła jestem super

szkoda, że nie potrafię ogarnąć samej siebie

względnie jest naprawdę doskonale

mimo to mam ochotę uciec

zanim zrobią to osoby na których mi zależy

jestem cholerną szczęściarą, naprawdę 

jestem też małym werterem, co czyta obecnie murakamiego (śmiech)

-

wrocław jest cudowny i tylko się utwierdzam w myśli

żeby zrezygnować z poznania

mam tu zbyt wiele wspomnień i ludzi

planuję pewnego dnia wyjechać bardzo daleko i nie wrócić

więc pora się odzwyczaić od przyzwyczajania 

jesteście najlepsi, to były genialne 24 godziny 

myślałam że nie wytrzymam takiego stresu i presji

premierowa część koncertu z muzyką z Interstellara była zwieńczeniem moich studiów

bo dwa dni temu wygrałam, nie mogło być inaczej 

day 0.

jutro walczę po raz czwarty

wierzę, że ostatni

jeśli się uda- będę opijała swoje małe zwycięstwo wieczorem we Wrocławiu

jeśli się nie uda- upijemy się wieczorem we Wrocławiu

nie wiem czego boję się bardziej

tego, co czeka mnie jutro w południe

czy tego,  że wieczorem będę na koncercie z trzema osobami, które zasłużenie zajmują najważniejsze miejsca w moim życiu

zdecydowanie przeraża mnie to, że będę waszym wspólnym mianownikiem 

chciałabym żeby wszystko było dobrze

bardzo bardzo bardzo chcę być jutro szczęśliwa

i ze łzami w oczach słuchać utworów

które wpłynęły na to kim jestem dzisiaj 

jestem przerażona

jest godzina 23:23

pora pozbierać myśli, pobiegać

i zaparzyć hiszpańską kawę naszym nowym ekspresem

pojawił się człowiek

który naprawdę słucha tego co mówię

i chyba bardzo chce mi pokazać

że nie wolno się nigdy poddawać

chyba mu się udało

bo stał się moją inspiracją

żeby walczyć

14/11

Przeglądam wiadomości ze świata

i jestem po prostu załamana

z całym moim pacyfistycznym podejściem

nóż sam się otwiera w kieszeni

-

dużo się dzieje, odbija się to również na blogu

w najbliższym czasie planuję 3 kolejne podróże

za kilka dni odwiedzę znów Wrocław 

potem chwila skupienia, ostatnia sesja przed obroną pracy inżynierskiej

i kolejne podróże i plany

gdzieś w głębi serca wierzę, że ważne osoby z mojego otoczenia dostrzegają ogrom zmian we mnie

i że jest to dla nich małą inspiracją

skoro ja potrafię to każdy potrafi, to prawda

chcę być anonimowym prekursorem czegoś dobrego w naszym życiu

i jeśli nie zostanę super inżynierem

to zostanę trenerem personalnym

póki co chciałabym żeby zamieszanie wokół mnie się uspokoiło

tutaj nie ma odcieni szarości, wszystko jest zero jedynkowe

albo nie dzieje się nic, albo dzieje się wszystko

to miłe, że tyle osób chce coś znaczyć dla mnie

problem w tym, że mam już główną obsadę mojego życia

po ostatnim castingu nie przewiduję większych zmian

moje decyzje nie zawsze są trafne, ważne że są świadome

boję się 

ale wiem, że jak coś spieprzę

to my number one priority będzie ze mną

nigdy z ciebie nie zrezygnuję.

-

dzisiaj mijają dokładnie 2 tygodnie od mojego wypadku w Hiszpanii

wszystko wraca do normy, jedynie blade siniaki i gojące się zadrapania przypominają, że można zrobić sobie krzywdę wykonując naprawdę banalne czynności

zdążyłam już pozbierać myśli i wyciągnąć wnioski

i jestem z siebie bardzo dumna

przez te trzy godziny pełne niepewności i strachu

skupiłam się wyłącznie na zachowaniu spokoju i zapewnianiu komfortu ludziom, którzy byli ze mną

wszystko mogło się potoczyć zupełnie inaczej

to nie jest dobre miejsce, by opisywać szczegóły

ale myślę o tym każdego dnia

 przez kilka chwil nie było mnie tutaj, nie było mnie nigdzie

i jedyne co pamiętam to pastelowe kolory i błogość

-

nowy album Chvrches, cudo

kupione bilety na nasz pierwszy zagraniczny festiwal
połowa listopada a ja bez depresji 

to naprawdę się dzieje? 

04/11

przed chwilą dostałam maila niespodziankę

a w nim kolejne bilety lotnicze

i zostałam zaproszona na kawę 

do jednej z europejskich stolic

skaczę z radości! 

viva la vida

wyjazd do Hiszpanii lepszy, niż mogłam sobie wyobrazić

wczoraj powitało nas chłodne, wrocławskie powietrze 

z 20 stopni wieczorem pozostało tylko 7

a o 5 rano w Poznaniu -2

mimo to przeszliśmy nocą wspólnie kilka kilometrów

i zjedliśmy wspólnie ciasto przed 6 rano

nikt nie chciał żeby wszystko się kończyło

chwilowo laptop nie jest moim sprzymierzeńcem

prawo Murphego dogoniło mnie nawet tam

ale dzięki temu zwiedziłam 3 szpitale w środku nocy

dowiedziałam się jak wygląda hiszpańska służba zdrowia

i że mam świetnych znajomych

gdy pytałam, czy mogę zabrać ze sobą kogoś z nich i otrzymywałam zgodę

to zabierałam wszystkich
były to chyba najgorsze 3 godziny mojego życia,
ale ostatecznie okazało się, że pod wpływem stresu znam płynnie hiszpański i odzyskam wzrok w prawym oku; teraz już wiem jak mój organizm reaguje w krytycznych sytuacjach

a najważniejsze, że miałam najlepsze przebranie na halloween w całej Barcelonie :)

o mały włos nie zostałabym w Hiszpanii dłużej

podzieliliśmy się na dwie grupy; 3 osoby pojechały pociągiem

a nasza dwójka jak zawsze pod wiatr- wracamy na stopa!

tym razem się nie udało

i po minucie nie zatrzymał się brat bliźniak Yannisa ;) 

ale dzięki temu spędziliśmy dodatkowe 2 godziny w Barcelonie

fakt, że możemy nie zdążyć na samolot bardzo nas cieszył

i od razu zaplanowaliśmy sobie kolejne dni 

dawno nie miałam uczucia nadawania na tych samych falach przez tak długi czas

i dzięki temu zyskałam świetnego przyjaciela i trenera personalnego

i potrafiłam wstać na poranne bieganie mimo niecałych dwóch godzin snu

i nie panikowałam w szpitalu mając obok mistrzów czarnego humoru 

jest mnóstwo historii do opisania, setki zdjęć do przebrania

czuję, że naładowałam swoje wewnętrzne baterie

a jeszcze bardziej cieszę się na myśl,

że za miesiąc zrobimy to jeszcze lepiej

spakujemy całe życie w plecak

weźmiemy namioty

i na miejscu dowiemy się co nas czeka

viva la vida

22/10/15

nie pamiętam kiedy się ostatnio wyspałam

ostatnie dwa tygodnie były jednymi z lepszych w moim życiu

ale o tym innym razem

spojrzałam na dzisiejszą datę i uświadomiłam sobie, że za tydzień o tej porze będę 2 000 kilometrów stąd

ale ten prezent zrobiłam sobie już dawno temu

dziś za to kupiliśmy kolejne bilety

i niedługo czeka mnie wyprawa pod namioty na pewnej wyspie

chyba zaczynam widzieć jakiś sens, cel

każdego dnia realizuję swój plan życia

w którym nie ma czasu na bloga i myślenie o sobie

ale lubię to miejsce 

bardziej za przelane emocje niż słowa

nic bym nie zmieniła

08.10

zostałam trenerem personalnym

i schudłam milion kilogramów; koledzy kupują mi kanapki 

za tydzień moje urodziny. 

31-08

kocham tych chłopców już ładnych kilka lat; z yannisem jesteśmy małżeństwem od drobnych macanek podczas koncertu o północy w ulewie w 2011, nasze koty też się kochają, ta miłość jest super, myślałam że bardziej się nie da, jak sprawdzałam inspiracje do najnowszej płyty to było smutno i źle że dupeczki z oksfordu prawdopodobnie idą w klimat mi obcy i trzeba będzie złożyć papiery rozwodowe. 

a tu bum, bang, miłość razy milion, całość spójna i wciul taka, jaka miała być, to taki moment kiedy masz jakieś wyobrażenie, często wyidealizowane i ten moment staje się rzeczywistością, ogień ogień ogień, ale nie mogło być inaczej, w końcu kilka dni temu yannis osobiście zaśpiewał mi "you're the apple of my eye, of my eye, I want you" i w sumie to omal nie umarłam tam i wiedziałam już, że taka miłość jest jedna i chłopcy nie mogą mi tego zrobić i tak po prostu płyty spierdolić. no. nie zawiodłam się.

WHAT WENT DOWN

ps: dla tych, co liczą na starych folsów- będzie wam smutno, będzie hasztag hejt, będzie niezadowolenie. bo to smutna płytka jest. czyżby ludzie liczyli, że obiecywana "ciężkość materiału" przejawi się w brzmieniu, a nie depresyjnym odbiorze? jolo, pjona, w ogóle zawsze chciałam pisać muzyczne recenzje przepełnione prywatą i today is the day, buziaczki

dziś urodziny siostry, zaraz do Ciebie jadę kocie; alkohol ledwo mieści się w moim plecaczku

12-07-15

7 miesięcy

7 kilogramów

przestałam się przejmować, przestało mi zależeć, jestem gorsza niż byłam i nie robi mi to różnicy liczy się szczerość

pozdrawiam

17.06

skasuj mój numer

zostaw moje życie w spokoju

tak jak zrobiłeś to dawno temu.

01:15

połowa czerwca połowa roku

myślę, że to koniec

frustracji, oczekiwania, bezsenności i nadziei

wszystko sprowadza się do faktu, 

że możemy urodzić jako uśmiechnięci altruiści

gotowi zmienić świat na lepsze

a i tak umrzemy jako zgorzkniali egoiści

plan na resztę życia- samorealizacja

nie będę więcej przepraszała za to jaka jestem

będę boginią swojego małego świata

i nie pozwolę żeby ktokolwiek zamknął mnie w klatce

choćby była ze złota

.

16.06

kolejne bilety lotnicze kupione

warto było zacząć pracę mimo uczucia "zdjęcia z krzyża" po weekendzie

teraz mogę zacząć sama spełniać swoje marzenia

i nie czekać aż ktoś je spełni za mnie

czekam na nowych Foalsów!

Lecco, Włochy

13.06

dwa dni temu, ktoś bliski powiedział mi, że jak to wszystko się skończy

to zostanie mi jedna pozytywna rzecz

pokora

której brakowało mi wcześniej

dzisiaj Krajowy Staż Techniczny Aikido

a ja jadę niedługo na 18 godzin do pracy

no ale "twoje życie w twoich rękach" jak to mawia pewien ironiczny dalajlama

którego z tego miejsca pozdrawiam. :))

nie ma mnie tutaj, bo myślę o zamknięciu tego bloga i stworzenia nowego miejsca w sieci

wypełnionego podróżami (których mam kilka w planie!), jedzeniem, ludźmi i fotografią

póki co muszę połączyć projekty, pracę, naukę i chill na festivalu malta

na bieżąco wrzucam różne głupoty na snapchat, można się pośmiać: athenaie

miłego dnia!

02.06

porażka i samotność. 

gdzie jesteś?

czemu cię nie ma?

niepokój i strach.

20/05/15

blog nie jest bezpiecznym miejscem by pisać o tym co się dzieje tak naprawdę.

jestem chyba na etapie szukania biletów lotniczych w jedną stronę. uważam, że jest to zabawne.

15.05

JUTRO CZYLI NIGDY

-

znam już twoje imię

chcę zacząć z tobą walczyć

bardzo się boję

ale tego, że nic się nie zmieni boję się bardziej.

just a few days

już tęsknię

wróciłam (chociaż wolałabym nie)

było cudownie

nie chcę żyć wspomnieniami

więc wolę nic nie pisać, spokojnie poczekać aż będę miała potrzebę

wczoraj koncert archive

z tym też muszę jeszcze trochę poczekać

ojejuś.

niestety

jestem już małym dorosłym człowiekiem

robię dorosłe rzeczy

za kilka dni zaczynam pracę, dodatkowo szukam praktyk/stażu, CV, maile i inne cuda
 włażę w dupę złym ludziom (w tym jestem akurat przesuper)

szkolenia dzień w dzień

masakra

wszystko, żeby nie myśleć

...

16.03

benvenuti in italia!

dzień zero.

nie wiedziałam, że dumę można tak bardzo zranić

żyłam w świadomości wiecznego zwycięstwa

miejsca, w którym słowo porażka

pojawiało się wyłącznie w opowieściach innych osób

i gdzieś czasem cichy głos w głowie wspomniał, że coś może się nie udać 

ale nigdy, że się nie uda

zwycięzcy są stworzeni do wygrywania

po 21 latach odkryłam, że prawdziwa walka rozpoczyna się w momencie gdy zaczynasz przegrywać

tak więc oto stoję tutaj, dzielnie przyjmuję kolejne ciosy

z poczuciem totalnej rezygnacji, ale za to pierwszy raz od dwóch lat ze spokojem

bo wiem, że jak poskładam to wszystko w całość

to będę wreszcie wolna

prawie zapomniałam już jakie to uczucie, wiesz?

-

kilka dni gorączki i gorących przemyśleń, układania priorytetów i łączenia z nimi ludzi

ps: a tak w ogóle to dzisiaj jest dzień zero 

jeszcze dwa dni.

pięć kilogramów od początku roku bez żadnej diety i ćwiczeń

jest super

przesuper

nie mam już siły

16.02

zjebałam ostro.

dzień ósmy.

porażka

pora sobie w końcu uświadomić, że przyczyną wszystkich naszych upadków są ludzie 

 (obwiniać możemy się sami za to że im na to pozwalamy)

popełniłam błąd, który będzie mnie sporo kosztował

mam 18 dni by go naprawić

nie spierdol tego, klymek

-

mam nadzieję, że w przyszłości będę równie super w oczach mojego dziecka jak moi Rodzice są dla mnie

to najwierniejsi fani i najlepsi psychologowie na świecie

dwa dni temu, rozmowa z tatą na dworcu

"ty zawsze byłaś inna, uparta i twarda. nie do zdarcia. twój brat płakał, jak tylko uderzył się w kolano czy przewrócił. ty nie pokazywałaś nigdy swoich słabości; zaciskałaś pięści, wstawałaś i szłaś dalej przed siebie. tak powstał twój charakter i blizny. (śmiech) "

mam kolejną bliznę do kolekcji. 

(nie planuję się jej wstydzić; będzie symbolem mojego zwycięstwa)

dzień szósty.

odrobinę lepiej.

moje imieniny. bardzo neutralne. bezpieczne.

miłe słowa, life is strange, piękny film (life partners, polecam), odpowiednie towarzystwo i muzyka

powolutku uczę się. poradzić sobie. no wiesz. tak jak chciałeś. chciałeś?

-

i zwijam się w kłębek.

dzień piąty.

minęło pięć dni

-

obawiam myślę się że potrafię potrafiłam za późno rozkochać w sobie ciebie wszystkich cisza

-

23.

-

potrzebuję jedynie ||||||||||||||||||||//////////...........

stay high

stay 

high

 to 

keep 

you

 off 

my

 mind

.

04:05

I WANT MY LIFE BACK.

jako totalny maksymalista nie jestem w stanie zadowolić się tym co mnie otacza i co mam

nie jest dobrze

mam coraz większy burdel w głowie

i coraz mniej osób którym zależy

część już to dostrzegła

spakowała swoje rzeczy

znalazła kogoś na moje miejsce

podejrzewam, że te nowe osoby potrafią odbierać telefony, odpisywać na wiadomości i nie znikają na tygodnie czy miesiące z ich życia.

jak ja.

daję sobie 28 dni. czas start. 

03:15

to jest cudo

-

mówię sobie

jeszcze ten tydzień dwa tygodnie miesiąc dwa miesiące

wszystko się ułoży

poradzisz sobie

dasz radę

będziesz znowu miała czas

będziesz znowu miała swoje dawne życie

cholernie chcę w to wierzyć, cholernie chcę skończyć tę walkę, wygrać czy przegrać, odpocząć, bez stresu, oddychać równomiernie i chcę żebyś 

też chcesz

03:24

bardziej niż zmęczona

.

niedziela.

znowu mi się śniłeś

ale tym razem było też uczucie niepokoju

bo to nie byłeś ty, miałeś rysy obcego człowieka

 nie potrafiłeś mnie zrozumieć

jakbyśmy powoli zapominali, że kiedyś było inaczej...

obudziłam się smutna, znowu

marzę o tym, by być już na pokładzie samolotu

żeby zniknąć, zmienić miejsce, być poza zasięgiem

ale to już niedługo

muszę wytrzymać

04:04

03:56

zgodnie z przewidywaniami jestem na maksa w tyłku z uczelnią i przegrywam

najzabawniejsze jest to, że nie mam czasu zająć się swoim zdrowiem

od dłuższego czasu nie reaguję na leki

więc prawdopodobnie nie zdążę nawet podejść do sesji

 mnie to serio pociesza (śmiech/płacz)

-

now you see; what you thought was yours could never be had

(lost at sea)

nie lubię być sama

nie umiem opanować uczucia pustki i samotności

zwłaszcza, gdy czuję że dzieje się coś złego

to uczucie nie ma nic wspólnego

z samotnym popołudniem, z książką i kubkiem kawy

oraz z milionem innych rzeczy które uwielbiam robić sama

ono jest jakby głębsze

sprawia, że są we mnie momenty paniki i bezsilności

zupełnie nieuzasadnione

 podświadomie wybieram miejsca gdzie jest dużo pozytywnych osób

i w takich miejscach czuję się bezpiecznie

dzisiaj cieszyła mnie nawet wizyta Lucyfera

który pilnował czy robię projekt siedząc na parapecie

i co jakiś czas robiąc murczący obchód po wszystkich ultraważnychpapierkach

ostatnio uświadomiłam sobie, że nie chodzi o zwykłą obecność drugiej osoby

ale o to, że każda napotkana osoba ma w sobie coś czego każdy z nas poszukuje

jedni dają zrozumienie, inni uśmiech, ba, milczenie też jest wspaniałą cechą

całe życie szukamy osoby, która ma w sobie wszystkie te pierwiastki

niestety, naukowcy ze stanów nie potwierdzili jeszcze mojej hipotezy

mam smutne przypuszczenie, że istnieją ludzie którzy odnaleźli już swoje pierwiastkowe bratnie dusze

ale nie potrafili ich zatrzymać w swoim życiu...

hej, to jest smutne.

wiem, jak to jest mnie kochać

i wiem, że to najgorsze co może się przytrafić

dwubiegunowa ja

chciałabym dawać z siebie wszystko, z całego serduszka

ale jestem klasycznym przypadkiem osoby wychodzącej z domu o świcie bez pożegnania

pojawiam się i znikam

sama nie wiem gdzie tak naprawdę jestem, gdy mnie nie ma?

chciałabym napisać "nie pozwól mi zniknąć"

ale wiem najlepiej, że się nie da

piszę to, bo mimo wszystko

są przy mnie wciąż ludzie, którzy się nie poddają

którzy już dawno przestali pytać czemu taka jestem

tylko zaakceptowali całą moją muminkowatość w jednym pakiecie

i to wam dedykuję swoją walkę, którą rozpoczęłam jakiś czas temu

walkę, którą tym razem planuję wygrać

i kochać was całym sercem

i być przykładem tego jak się kocha drugiego człowieka

ile można dla niego poświęcić, ile można zmienić

dzisiaj już usłyszałam, że chyba drzewo spadło mi na głowę (śmiech)

ale nie zostałam zapytana skąd wracam i czemu trzeba było czekać na mnie miesiącami

miłość nie zadaje takich pytań

po prostu od teraz idziemy znów razem

jak dawniej

(jak długo jeszcze?)

02:30

BIAŁA REZYDENCJA NIE ŚPI

BIAŁA REZYDENCJA PROJEKTUJE

te studia mnie kiedyś wykończą

ale dziś nie jestem sama 

i to takie miłe uczucie

i mam zamówioną pobudkę

i zaplanowany cały weekend

płuca nie ogarniają

serca już dawno nie ma

zostaje umysł

ehh

04:28

jesteś w każdej mojej myśli

02:02

druga w nocy to idealna godzina by chwycić za nożyczki i obciąć włosy

mam super postanowienia

ojejku

(ludzie) 

(sny)

(marzenia)

22:33

śliczny ten teledysk

walking alone

to całkiem miłe

że nie pamiętam kiedy ostatnio nie pytano mnie o dowód

nawet pan ochroniarz zwrócił raz pani kasjerce uwagę

że takie dziewczynki nie powinny pić alkoholu

to całkiem miłe

że wyglądam tak młodo

trochę szkoda

 że czuję się jak schorowana babuszka

-

chyba pora ściąć włosy

-

kiedyś miałam inspirację

lost at sea.

słucham przedpremierowo nowej płyty archive

jest bardzo smutna i bardzo prawdziwa

w kilka godzin wrócił do mnie ten nieznośny stan

bycia gdzieś pomiędzy wszystkim gdzie powinno się być

równie nieznośne jest życie z depresją

która wyczuwa te momenty doskonale

i wypełnia mnie pustką

nieważne co postanowię

ile sobie obiecam

ile planów zapiszę w kalendarzu

i jak wiele nieprzekraczalnych terminów przede mną

ona jest ponad wszystkim

-

mam nadzieję, że przyjdziesz do mnie we śnie

przecież często to robisz

będzie dobrze jak dawniej

będziemy uciekać przed światem

słuchać tej samej muzyki 

gotować coś dobrego

jeździć na rowerze

trzymać się za ręce

planować przyszłość

-

przeczytałam dziś lost at sea po raz kolejny

przez całe moje życie

nic nie oddało tak moich myśli i uczuć

jak ten mały komiks

minęło już kilka lat odkąd go przeczytałam po raz pierwszy

i zmieniła się jedynie interpretacja

 nadal jest bezbłędna

-

w 2014 roku zabrakło mi przede wszystkim zdrowia

więc teraz nie mam dużych oczekiwań

chcę tylko poczuć spokój i bezpieczeństwo

nie obawiać się zaskakującego nagle bólu

chcę też podróżować, poznawać świat

znaleźć miejsce, w którym w przyszłości zamieszkam

w którym nie będę czuła że wciąż biegnę/uciekam

wam życzę z serduszka wszystkiego co najlepsze (buziaki)