02:38

I can't stop feeling...................................................................................

02:18

udało się, przeżyłam ostatnie dwa tygodnie

i wszystko się udało

 pora nadrobić zaległości w spaniu i jedzeniu

(czy to znaczy, że powinnam zniknąć na kilka dni w lodówce przykryta kołderką? :) )

spędziłam weekend w Berlinie ze znajomymi

było przesuper i przeintensywnie

świat jest jednak malutki

i pozwala się spotkać znajomym ludziom w samym sercu obcego miasta

muszę koniecznie zrobić fotorelację z wyjazdu

bo nam niestraszny deszcz, wiatr i zimno

my, dzieci z dworca zoo :)

jest jeszcze kilka spraw do wyjaśnienia

relacji do naprawienia

wierzę, że będzie dobrze

niczego już nie oczekuję

chcę tylko dobra, ciepła i spokoju

05:11

kolejna nieprzespana noc

i jeden z najbardziej produktywnych tygodni

jestem z siebie dumna

taki mały muminek geniusz

za 11 godzin będziemy już na autostradzie

odwiedzę miasto, w którym ostatni raz tak naprawdę byłam jakieś 6 lat temu

na wymianie zagranicznej

kiedyś byłam zdolnym dzieckiem i wzorowym uczniem

teraz jestem dużym dzieckiem i wyjątkowym studentem

(z całym spektrum wad i zalet)

mam świadomość tych wszystkich otwartych rozdziałów

które wciąż się za mną ciągną

i przepraszam wszystkich, których zaniedbuję

naprawdę was przepraszam

najwidoczniej

najbardziej ranię tych, których kocham

dawniej cieszyłabym się z porównania do Róży z Małego Księcia

dziś wolałabym być lisem

21:22

są dni, gdy jestem przeładowana motywacją

mijam kolejnych przypadkowych ludzi świeżym, szybkim krokiem

uśmiecham się i nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć

wstaję z pierwszym budzikiem (tak, nawet to się zdarza)

mam wszystko pod kontrolą, wszystkich ludzi i wszystkie sytuacje

wypełniam swój plan dnia w 110%, znajdując chwilę na rozmyślenia dopiero pod prysznicem

w środku nocy, gdy wszyscy już dawno śpią

wtedy czuję się silna, zdeterminowana, zdaje się, że to normalne i mogłoby być tak zawsze

potem przychodzą dni

gdy najlepszą opcją by uciec od rzeczywistości jest spać albo pić

te dni nie są specjalnie czymś warunkowane

po prostu wraca do mnie smutek, który na stałe już we mnie zamieszkał, dawno temu

i potrzeba czasu by znów udało się go wygonić, choćby na chwilę

ostatnio pomogła mi w tym dobra książka, dobry koncert, dobra rozmowa

czyli elementy które pasują do mojego życia

a których zdecydowanie jest za mało

nauczyłam się już nie marudzić, nie mówić o problemach, została mi tylko ta wewnętrzna nostalgia

której nie potrafię w żaden sposób rozszczepić, przejrzeć

i to ona ma nade mną władzę

gdy dostałam się na studia nie mogłam się już doczekać

tych nowych ludzi, miejsc, wspomnień

a okazuje się, że ludzie wokół mnie zmieniają się w stopniu nieznacznym

i niekoniecznie jest to moje towarzystwo z wyboru

ogrom czasu pochłania uczelnia, która skutecznie zabiła we mnie kreatywność

nie mam czasu dla siebie, nie mam czasu dla bliskich

a gdy go mam są te złe dni

i chowam się w niewykrywalnej strefie bezpieczeństwa między kołdrą a materacem

nie pamiętam kiedy dokładnie ostatni raz byłam w domu, widziałam mojego kota

wiem, że następny raz nastąpi w wigilię

przygnębia mnie fakt, że moje obecne życie

przykleiło mi plakietkę "gość"

wszędzie

nawet we własnym domu

00:23

ciężko cokolwiek tu napisać

ciężko