powroty

jutro pierwszy trening aikido od miesięcy

w miejscu, gdzie również pierwszy raz założyłam kimono

chyba minął już ten moment zwątpienia

kiedy przeglądałam strony różnych sekcji aikido w poznaniu

(mimo, że należę do najlepszej z nich)

jestem takim słabiakiem, że aż wstyd

pewna rozmowa z piątym danem bardzo dała mi do myślenia

i może przez chwilę wymagałam od siebie za dużo

teraz mogę już na spokojnie wrócić do podstaw

i zrozumieć, że nie dąży się do konkretnego celu

/bo tak jak to było w moim przypadku- można się bardzo rozczarować po jego osiągnięciu/

ale przyjąć że aikido to droga

którą powinno się przemierzać w swoim tempie, z przyjemnością

to nie miejsce na wyścigi

bo na końcu nie ma mety

z miłych wiadomości

  weekendowy czas spędziłam na stażu z Michelem Erbem

i mam już oficjalnie pierwszego uke do mojego egzaminu na czarny pas

wybór najlepszy z możliwych, a moja prośba przyjęta z olbrzymim entuzjazmem

 cieszę się niezmiernie!

-

jutro miał być lekarz i badania

bo coś w środku jest nie tak

ale nie chcę o tym pisać

i do lekarza też nie pójdę

bo po prostu się boję.

-

dziękuję Ci za te dwa ostatnie dni, za namiastkę normalności, poczucie bezpieczeństwa i opiekę, gdy było ze mną źle. Jesteś lekarstwem na całe zło.

jutro 24.

jutro 24 dzień miesiąca.

od dwóch tygodni bolą mnie plecy

uderzyłam się chyba w coś czułego

ale ponoć da się żyć z jedną nerką

tylko po mojej śmierci komuś będzie smutno

że do donacji nic się nie nada

o czym ja w ogóle piszę?

przebiegłam wczoraj niemal 7 km

jestem z siebie dumna

schudłam kilka kilogramów

a to dopiero początek

przeszłość.

wczoraj

ukradliśmy samochód 

i zwiedziliśmy okolicę 

a dokładniej wszystkie okoliczne dworce kolejowe

na których nie było żywej duszy

paliliśmy papierosy (z tym akurat koniec) i rozmawialiśmy o życiu

przejeżdżaliśmy też przez miejscowość w której spędziłam drugą część swojego dzieciństwa

podjechaliśmy pod same okna mojego byłego mieszkania

i widziałam że w kuchni ściany są pomalowane na bordowo

a bluszcz, który okalał okno mojego pokoju i tworzył złowieszcze cienie podczas nocnych ulew zniknął

nie byłam w stanie przypomnieć sobie kiedy byłam tam po raz ostatni

wygląda na to, że słaba ze mnie aktorka

(a przecież chciałam wiązać z aktorstwem przyszłość!)

bo wszyscy widzą że nie uśmiecham się tak często

a gdy się już uśmiecham

to śmieją się usta, nie oczy

wczoraj był koncert foals

ale mnie na nim nie było

nie pozostaje nic innego jak pielęgnować wspomnienia z 2011 roku

sama jestem sobie winna

ps: dom lekarstwem na całe zło

mruczący kot

jedzenie czekolady w wannie

artysta którego totalnie uwielbiam 

foals.

powinniśmy już dawno być w drodze do stolicy

myśląc o wieczornym koncercie foals

naszym drugim

nic już nie wiem oprócz tego

że tak bardzo mi smutno.

20.

przeżyłam moje urodziny.

jeszcze nie wiem jak, ale udało się

i dziękuję wszystkim którzy przyszli na piwko

i dodam z uśmiechem

że nie spodziewałam się tylu osób

jesteście super!

(i dziękuję za prezenty)

wdech. wydech. żyję.

-

dzisiaj poznań i spacery z tatą

gdybyśmy mieli więcej czasu obralibyśmy kierunek na cytadelę

żeby przebiec kilka kilometrów

ale w domu czeka i tęskni koto przyjaciel

-

piszę to wszystko żeby uciec od najważniejszej sprawy

o której pisać nie potrafię

jest źle

15.10

6 godzin do moich urodzin.

urodziny trzy dni przed urodzinami

Adu, dziękuję.

dziś nie muszę pisać nic więcej

wystarczy

że trzymasz mnie za nogę

blue is the warmest color

wiem, co powinnam zrobić

-

jutro idziemy na piękny (mam nadzieję) film do kina

potem pewnie poszwendamy się po nocnym poznaniu

moje weekendy zaczynają się w czwartki

jeszcze więcej czasu na myślenie, cholera

5 dni.



ps: nowy sposób na marnowanie czasu- oglądam wszystkie odcinki New Girl
i byłam dziś pobiegać, a to już sukces (pomimo dwóch ataków paniki)

chaos.

kompletny chaos.

już nie wiem co gorsze.

20.

postanowiłam uciec w swoje dwudzieste urodziny.

6 dni.

7 dni.

niedawno znalazłam swój testament

który napisałam kilka lat temu

będąc na tygodniowych warsztatch muzycznych

gdy moim największym marzeniem było zostać sławną basistką

złudne to było, wiem

bo nikt nie zna sławnych basistek, tylko ja

ale to tylko dygresja

to nie był typowy testament

siedzieliśmy na trawie, chowając się w cieniu drzew przed gorącymi promieniami słońca

wypełniając wzajemnie przestrzeń muzyką

i do tego każdy miał swoją czystą kartkę i kopertę

w której zapełnione literami kartki miały przeczekać lata 

zadanie- napisać testament

testament swojego życia

co najbardziej uderzyło mnie podczas czytania swoich myśli i postanowień, podsumowań i planów

to fakt, że nie jestem lepszym człowiekiem

a na pewno nie takim jakim planowałam wtedy być

i nie wiem czy to dobrze, nie zastanawiam się nad tym

część priorytetów zmieniła się z czasem

ale zadaję sobie teraz pytanie 'co by było gdyby?

i wiem że nigdy nie poznam odpowiedzi.

przemijanie

bo jesień i urodziny za tydzień

bo moje ostatnie naście dobiega końca

a ostatni miesiąc był najgorszym w moim życiu

ps: ciekawe, czy jestem jedyną osobą, która zachowała kopertę

i czy tylko ja okazałam się złym człowiekiem

boję się przyznać

ale podejrzewam że jest to powiązane z konfliktem 

pomiędzy dorosłym życiem

a wczesną młodością

boję się, że właśnie znalazłam dowód

 na to że nie jestem już mentalnym dzieckiem

(nigdy nie słyszałam, żeby ktokolwiek zaobserwował ten moment)

7 dni.

poniedziałek.

pękła mi dziś żyła

i patrzę na rozlaną krew pod moją skórą

a w mojej głowie panuje pustka

przyszła kolej na kolejny etap

chaos zastąpi cisza

ciszy boję się jeszcze bardziej

nie jestem w stanie w nieskończoność uciekać

tu już nie chodzi o to że ktoś mnie dogoni

tylko o to

że prędzej czy później trafię na sprytną istotę

która zamiast mnie gonić

będzie czekać na końcu drogi

aż wpadnę w przygotowaną wcześniej pułapkę

właśnie tak się czuję

tak, wpadłam do wielkiej dziury nienawiści

której ściany są zbyt ostre by się po nich wspiąć

siedzę sobie na dole, zaciskam dzielnie piąstki
nie wołam o pomoc



wiem, że przyjdziesz.

fatum

wydarzyło się wiele złych rzeczy

nie potrafię o nich pisać

bardzo się boję