fuji

weekend pełen wrażeń

które planuję pozbierać w czytelne myśli 

i zostawić tutaj

(tak, ponudzę trochę o aikido)

powrót nie był łatwy

zbyt wiele znaków zapytania czekało dziś na mnie na końcu drogi

nic nie rozwiązało się pomyślnie, nic się nie udało
tylu miłych obcych ludzi, a we mnie smutek

i pomimo dzisiejszego treningu na 8:30, niewielu godzin snu

obolałego ciała (w którym pierwszy raz zawiodły nie kolana a łokcie! )

zrobiłam wieczorne wybieganie (jutro nie będę w stanie chodzić)

by pozbierać myśli

poukładać

nic z tego

...

-

dziękuję, siostrzyczki, że jesteście ze mną

i próbujecie rozmawiać, ba, próbujecie zrozumieć

czemu uciekam, czemu nie odbieram telefonów i jestem powodem waszego rozczarowania

bo chciałybyście to zmienić

a ja chciałabym wreszcie czuć

że nie jestem z tym sama?

(dosyć nietypowa zapowiedź przyszłego wpisu)