poniedziałek.

pękła mi dziś żyła

i patrzę na rozlaną krew pod moją skórą

a w mojej głowie panuje pustka

przyszła kolej na kolejny etap

chaos zastąpi cisza

ciszy boję się jeszcze bardziej

nie jestem w stanie w nieskończoność uciekać

tu już nie chodzi o to że ktoś mnie dogoni

tylko o to

że prędzej czy później trafię na sprytną istotę

która zamiast mnie gonić

będzie czekać na końcu drogi

aż wpadnę w przygotowaną wcześniej pułapkę

właśnie tak się czuję

tak, wpadłam do wielkiej dziury nienawiści

której ściany są zbyt ostre by się po nich wspiąć

siedzę sobie na dole, zaciskam dzielnie piąstki
nie wołam o pomoc



wiem, że przyjdziesz.