7/20/2014

13:30



mnóstwo słów i myśli
brak czasu by to spisać
mimo tych setek kilometrów czuję cię tak wyraźnie i blisko
oddzielam się od reszty i spędzam czas sama
bo wiem że ciągle jesteś przy mnie



przeprowadziliśmy się dalej na południe
z okien mojego pokoju widzę skaliste, niemal pionowe ściany gór, z kolei na balkonie mogę podziwiać doskonały turkus morza 
i ja pomiędzy
tak bardzo rozdarta


z jedenastu osób z którymi tu jestem
3 mają depresję


4 comments:

  1. często myślę o tym żeby się cofnąć tak z osiem lat wstecz i zmniejszyć dystans.
    tęsknie.

    ReplyDelete
    Replies
    1. osiem lat temu byłam fajnym człowiekiem...

      w międzyczasie wybudowałam labirynt wokół siebie. teraz mało kto mnie znajdzie. żałuję.

      Delete
    2. ludzi takich jak Ty się nie gubi. relacji takie jak nasze tym bardziej. to my się zagubiłyśmy w prędkości z jaką leci życie.

      Delete
  2. jesteś wspaniałym człowiekiem. nie daj sobie wmówić, że jest inaczej.
    ja Cię znalazłem. ze mną było trudniej o wiele trudniej, a Tobie udało się mnie odnaleźć w tłumie. dzięki.

    ReplyDelete

mile widziane wszelkie podpisy, imiona czy też adresy (ułatwią mi odpowiedź)