kiedy się obudzę

(nie mam ze sobą nic więcej poza kolejną dawką marudzenia)

mama mówi że jest ze mnie dumna i jest jej mnie żal

bo ostatnio mimo naprawdę wielkich starań 

i masy zaangażowania

doświadczam wyłącznie bolesnych porażek

-

za 18 godzin koncert White Lies 

jakieś 15 minut pieszo stąd

a mnie tam nie będzie

nie mam na to słów

muzyka od zawsze ładuje mnie do dalszego działania

do ustępstw, poświęceń i wytrwałości

a to ważny zespół w moim życiu

kiedyś bardziej, teraz mniej

ale serce jest wierne

czuję jak wszystko się kończy

potrzebuję cię bardziej niż kiedykolwiek

-

mam dziwny stosunek do tej piosenki, kojarzy mi się z dzieciństwem

praktycznie żadnych wspomnień, jedynie niewyraźne obrazy

i uczucie niepokoju, ale czy uzasadnione?

moja pamięć sięga do bardzo wczesnych lat życia

i czasami nie wiem, czy moje myśli to prawdziwe wspomnienia 

ale dziś przypomniało mi się, że pierwszą kostkę rubika dostałam 

kilkanaście lat temu, gdy jako dziecko codziennie odwiedzałam ważną dla mnie osobę w szpitalu

z kostką kojarzę kasztany; to musiała być jesień

i ta osoba powiedziała, że jak uda mi się kostkę ułożyć prawidłowo

to dzięki temu wyzdrowieje ...