7 dni.

niedawno znalazłam swój testament

który napisałam kilka lat temu

będąc na tygodniowych warsztatch muzycznych

gdy moim największym marzeniem było zostać sławną basistką

złudne to było, wiem

bo nikt nie zna sławnych basistek, tylko ja

ale to tylko dygresja

to nie był typowy testament

siedzieliśmy na trawie, chowając się w cieniu drzew przed gorącymi promieniami słońca

wypełniając wzajemnie przestrzeń muzyką

i do tego każdy miał swoją czystą kartkę i kopertę

w której zapełnione literami kartki miały przeczekać lata 

zadanie- napisać testament

testament swojego życia

co najbardziej uderzyło mnie podczas czytania swoich myśli i postanowień, podsumowań i planów

to fakt, że nie jestem lepszym człowiekiem

a na pewno nie takim jakim planowałam wtedy być

i nie wiem czy to dobrze, nie zastanawiam się nad tym

część priorytetów zmieniła się z czasem

ale zadaję sobie teraz pytanie 'co by było gdyby?

i wiem że nigdy nie poznam odpowiedzi.

przemijanie

bo jesień i urodziny za tydzień

bo moje ostatnie naście dobiega końca

a ostatni miesiąc był najgorszym w moim życiu

ps: ciekawe, czy jestem jedyną osobą, która zachowała kopertę

i czy tylko ja okazałam się złym człowiekiem

boję się przyznać

ale podejrzewam że jest to powiązane z konfliktem 

pomiędzy dorosłym życiem

a wczesną młodością

boję się, że właśnie znalazłam dowód

 na to że nie jestem już mentalnym dzieckiem

(nigdy nie słyszałam, żeby ktokolwiek zaobserwował ten moment)

7 dni.